آمبولی ریه در اثر انسداد شریان در ریه ها ایجاد می شود. شایع ترین علت چنین انسدادی، لخته خونی است که در یک سیاهرگ عمیق در ساق پا ایجاد می شود و به ریه ها می رود، جایی که در یک شریان ریه کوچکتر قرار می گیرد.

چه کسانی در معرض خطر آمبولی ریه هستند؟

عوامل خطر عبارتند از: بی حرکتی طولانی مدت، داشتن سابقه خانوادگی ترومبوز ورید عمقی یا آمبولی ریه، سن بالای 60 سال، ابتلا به برخی سرطان ها، سیگاری بودن و استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی یا هورمون درمانی.

چگونه آمبولی ریه را تشخیص دهیم؟

CTPA یا آنژیوگرافی توموگرافی کامپیوتری نوع خاصی از اشعه ایکس است که رایج ترین آزمایشی است که برای تشخیص PE استفاده می شود زیرا از کنتراست برای تجزیه و تحلیل عروق خونی استفاده می کند.

اسکن V/Q ریه برای نشان دادن جریان هوا و جریان خون در کدام بخش از ریه‌ها. آزمایش خون D-Dimer برای تشخیص تشکیل لخته در خون شما.

سه نوع آمبولی ریه کدامند؟

پزشکان PE را به سه دسته تقسیم می کنند: PE حاد، تحت حاد و مزمن. شایع‌ترین علت PE DVT است، اما جهش‌های ژنتیکی و عوامل سبک زندگی مانند بارداری نیز می‌توانند در خطر ابتلای فرد نقش داشته باشند.

بهترین درمان آمبولی چیست؟

 از مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) برای درمان زود انزالی استفاده می شود. SSRI ها شامل پاروکستین (Paxil، Pexeva، Brisdelle)، اسیتالوپرام (Lexapro)، سیتالوپرام (Celexa)، سرترالین (Zoloft) یا فلوکستین (Prozac) هستند.

 

وبسایت مرکز قلب طراحی و سئو سایت