شکل قلب انسان

شکل قلب انسان تقریباً مخروطی است و در وسط قفسه سینه، کمی متمایل به سمت چپ قرار دارد. این عضو حیاتی از چهار حفره تشکیل شده: دو دهلیز در بالا و دو بطن در پایین، که با دیواره‌هایی عضلانی از هم جدا شده‌اند. دیواره بیرونی قلب از عضله‌ای خاص به نام میوکارد ساخته شده که با انقباض منظم خود، خون را به سراسر بدن پمپاژ می‌کند. شکل خاص و چینش حفره‌های قلب به عملکرد مؤثر آن کمک شایانی می‌کند.

شکل قلب انسان

در نمای جانبی، شکل قلب انسان به‌صورت یک اندام عضلانی، با رأس (اپکس) در پایین و پایه در بالا دیده می‌شود. رگ‌های بزرگی مانند آئورت، ورید اجوف، سرخرگ ریوی و سیاهرگ ریوی به قلب متصل‌اند و از طریق آن‌ها خون وارد و خارج می‌شود. سمت راست قلب خون بدون اکسیژن را به ریه‌ها می‌فرستد و سمت چپ خون اکسیژن‌دار را به سراسر بدن پمپاژ می‌کند. موقعیت و شکل قلب طوری طراحی شده که فضای کافی برای انقباض و انبساط داشته باشد.

دانستن آناتومی قلب انسان در تشخیص بیماری‌ها و بررسی عملکرد قلب اهمیت زیادی دارد. تصویرسازی‌هایی مانند اکوکاردیوگرافی، سی‌تی‌اسکن و MRI قلب، به پزشک اجازه می‌دهند تا ساختار آناتومیک قلب را بررسی کرده و ناهنجاری‌هایی مانند بزرگ‌شدگی ها، نارسایی دریچه‌ها یا انسداد رگ‌ها را تشخیص دهد. شکل طبیعی قلب نشانه‌ای از سلامت کلی سیستم قلبی‌عروقی است.

وبسایت مرکز قلب طراحی و سئو سایت