فتق؛ بیرون‌زدگی غیرطبیعی بافت از جایگاه اصلی

فتق به بیرون‌زدگی یکی از اعضا یا بافت‌های داخلی بدن، معمولاً از طریق یک نقطه ضعیف در دیواره عضلانی گفته می‌شود. رایج‌ترین نوع آن، فتق شکمی است که در آن بخش‌هایی از روده یا چربی شکمی از دیواره شکم بیرون می‌زنند. این وضعیت ممکن است مادرزادی باشد یا به دلیل فشارهای مکرر مانند بلند کردن اجسام سنگین، چاقی، سرفه مزمن یا بارداری ایجاد شود.

انواع مختلفی از ف ت ق وجود دارد، از جمله اینگوینال (کشاله ران)، فمورال، فتق نافی، و فتق هیاتال که در دیافراگم رخ می‌دهد. علائم آن بسته به محل و شدت ممکن است شامل برآمدگی قابل مشاهده، درد یا ناراحتی، به‌ویژه هنگام فعالیت فیزیکی یا سرفه باشد. در موارد شدید، امکان گیر افتادن یا خفگی عضو فتق‌کرده وجود دارد که یک اورژانس پزشکی محسوب می‌شود.

درمان آن به نوع و شدت آن بستگی دارد. در برخی موارد خفیف، تحت نظر پزشک و با استفاده از کمربندهای حمایتی می‌توان مدیریت کرد، اما بیشتر آن ها نیاز به جراحی دارند تا از عوارض خطرناک جلوگیری شود. جراحی می‌تواند به روش باز یا لاپاراسکوپی انجام گیرد. پیشگیری شامل تقویت عضلات شکم، کاهش وزن و اجتناب از زور زدن شدید است.