عوارض آنژیوگرافی جزئی شامل مقدار کمی خونریزی یا کبودی در محل دسترسی یا یک هماتوم کوچک است. هماتوم مجموعه ای از خون لخته شده در خارج از شریان است. هماتوم های محل دسترسی معمولا کوچک هستند و نیازی به درمان خاصی ندارند. آنها در کمتر از 3 درصد از بیماران رخ می دهند.
در صورت بروز هر یک از موارد زیر، هماتوم به عنوان یک عارضه بزرگ در نظر گرفته می شود: نیاز به انتقال خون. تخلیه جراحی ضروری است؛ بستری مجدد در بیمارستان؛ بستری طولانی مدت در بیمارستان عوارض آنژیوگرافی عمده خونریزی نادر است و هنوز در بیماران UFE گزارش نشده است.
عوارض آنژیوگرافی (آسیب عروقی)
آسیب عروقی
آسیب به دیواره شریان می تواند در هنگام وارد کردن ویا دستکاری کاتتر که یک لوله پلاستیکی کوچک است رخ دهد. عوارض آنژیوگرافی جدی که منجر به بستری شدن در بیمارستان، جراحی یا سایر مداخلات تهاجمی یا بستری مجدد در بیمارستان شود، نادر است. گزارشات حکایتی از دو مورد وجود دارد که نیاز به یک روش جزئی برای اصلاح وضعیت داشت که در هر دو مورد موفقیت آمیز بود.
نارسایی موقت
یکی دیگر از عوارض آنژیوگرافی کنتراست رادیوگرافی یددار می تواند منجر به نارسایی موقت یا دائمی کلیه شود. این معمولاً در بیمارانی رخ می دهد که قبلاً عملکرد کلیوی آنها به خطر افتاده است، مانند بیماران دیابتی. مقدار کمی کنتراست استفاده شده در طول UFE به عنوان خطر آسیب به کلیه ها در بزرگسالان سالم در نظر گرفته نمی شود.
حساسیت کهیر
یکی دیگر از عوارض آنژیوگرافی این ایت که برخی از افراد به مواد حاجب نیز حساسیت دارند. معمولاً این خفیف است و شایع‌ترین علائم آن خارش یا کهیر است که به سرعت از بین می‌رود یا در غیر این صورت به بنادریل پاسخ می‌دهد. تقریباً 1 در 4000 واکنش جدی تری مانند آسم شدید یا تورم راه هوایی خواهد داشت و ممکن است نیاز به داروی داخل وریدی و مدت طولانی تری تحت نظر داشته باشد. واکنش شدید (آنافیلاکتیک) که منجر به مرگ می شود بسیار نادر است و بین 1 در 100000 و 1 در 140000 تجویز ماده حاجب رخ می دهد.
